ΚΑΙΤΗ ΖΓΕΜΠΑ
ΖΩΓΡΑΦΟΣ, ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΕΧΝΩΝ, ΔΙΑΚΟΣΜΗΤΡΙΑ
Η Καίτη Ζγέμπα είναι μια σημαντική γυναίκα καλλιτέχνης που η ζωή της έως και σήμερα σημαδεύει στην καλώς εννοούμενη τέχνη σε πολλές εκφάνσεις και διατηρεί αστείρευτη αγάπη για ότι γοητεύει την ματιά το μυαλό και την καρδιά της.
Πολύπλευρη έχει διαμορφώσει καθαρά προσωπικό ύφος με τεχνικές που ανέπτυξε ζωγραφίζοντας επάνω σε καμβά και σε αντικείμενα που έληξε ο χρόνος της λειτουργίας τους και αποτέλεσαν μια αναφορά για το μέλλον με την εικαστική τους πλέον ιδιότητα. Η αναγέννηση αυτή των αντικειμένων την μαγεύει και τα χέρια της αγγίζουν με ευλάβεια ότι ο χρόνος έχει ξεχάσει.
Η δύναμη της πινελιάς της δίνει πνοή στα πορτρέτα και τα ιδιοποιείται με τον παλμό του χαρακτήρα της ζωγραφικής της αξίας. Στικτές πολλαπλές με χρωματική ένταση πινελιές γεμίζουν δροσιά και ύφος γραφής ώστε να μας ταξιδέψουν νοερά σε ότι έχει επιλέξει για να επικοινωνήσει μαζί μας.
Ο μοντερνισμός στους πίνακες της είναι η επισήμανση της πραγματικότητας μέσα από σχεδιασμό που ξεφεύγει από τον κλασικισμό και αναλύει τα θέματα με την ελευθερία του προσωπικού της ύφους.
Σώματα γυμνά διατηρούν σφρίγος και ομορφιά χωρίς επιτήδευση. Ο ερωτισμός που αποπνέουν ενέχει στην αθωότητα της φυσικής ομορφιάς που εκπέμπουν ως σύμβολα ζωής και γονιμότητας.
Τοπία, Θάλασσες, καράβια όπως και διακοσμητικές λεπτομέρειες εσωτερικών χώρων αποπνέουν την διάθεση να μας οδηγήσουν στο ονειρικό ταξίδι της Καίτης Ζγέμπα.
Η δημιουργός έχει το προτέρημα της ωριμότητας ώστε να διδάσκει σε παιδιά και μεγάλους την ζωγραφική ως έρεισμα για την περαιτέρω καλλιέργεια της ψυχής και του μυαλού.
Η καλλιτεχνική ομάδα της οποίας είναι και η μέντορας δασκάλα των μικρών και μεγάλων παιδιών με ειδικές ανάγκες έχει την έδρα της στον Πολύγυρο Χαλκιδικής. Οι δράσεις τους αναδεικνύουν τις δεξιότητες των μαθητών και τους εντάσσουν στο κοινωνικό σύνολο ισότιμα μέλη.
Μάγδα Καραγιαννιώτου-Μυστικού
Εικαστικός Συντάκτης mystikou-karagianniotou.com
Λίγα λόγια για τον κύκλο που έκλεισε
Γεννήθηκα στη Σάμο γι αυτό και κάπου κάπου ένας αιγαιοπελαγίτικος αέρας με έκανε να παίρνω αποφάσεις στα γρήγορα και να κυνηγάω τα όνειρά μου. Έτσι, ένα πρωί αποφάσισα πως όλη την ομορφιά των χρωμάτων και όλη την μαγεία της ζωγραφικής που από παιδί έκρυβα μέσα μου, έπρεπε να τη μοιραστώ και με άλλους. Με μικρούς και μεγάλους, θαυμαστές της Τέχνης, κυρίως με τα παιδιά, που πάντα είχα τον τρόπο να τα κερδίζω και πάντα διεκδικούσαν ένα μεγάλο κομμάτι στην καρδιά μου.
Μέσα στο χειμώνα του 1988 παίρνω την απόφαση και οργανώνω με απλά πράγματα, ένα γλυκό εργαστήρι ζωγραφικής γεμάτο από αγάπη, πινέλα και χρωματιστά όνειρα στη Χαλκιδική.
Από τους πρώτους κιόλας μήνες αυτό γεμίζει παιδικές φωνούλες και πολύχρωμες προσδοκίες. Τα παιδιά με αγάπησαν γιατί τα μάθαινα να βάζουν χρώμα σε όποια εικόνα είχαν μέσα στο κεφαλάκι τους. Με έκαναν ευτυχισμένη!
Πολλά απ’ αυτά όταν τελείωνε το μάθημα, δεν ήθελαν να φύγουν από το εργαστήρι και κάποια άλλα ήθελαν να έρχονται κάθε μέρα. Τους άρεσε πολύ να ακούν παραμύθια που μαζί τα σκαρώναμε και τα χρωματίζαμε μαζί. Σε κάθε γωνιά έβλεπαν και μια νεραϊδούλα, που έκοβε βόλτες τα βράδια, που έμενε μέσα στο ξύλινο μπαουλάκι και είχε μεταξωτά φτερά και γυάλινα γοβάκια. Αυτή που έκανε όλες τις αταξίες, μπέρδευε τις σβηστήρες και τα μολύβια και καμιά φορά μάζευε τους νάνους και έφτιαχναν μαζί τα πιο νόστιμα μπισκοτολούκουμα με άρωμα τριαντάφυλλο.
Πασπαλισμένο με χρυσόσκονες, φαντασία και μυστήριο αγαπήθηκε πολύ το παραμυθένιο μου εργαστήρι γιατί εκτός από την τέχνη, μαθαίναμε στοργικά να αγαπάμε τη φύση, τον εθελοντισμό και τα ζώα.
Έτσι, με χαμόγελο, φιλίες, αγάπες, προσδοκίες πέρασαν 30 ολόκληρα χρόνια, υπηρετώντας την τέχνη πιστά, με ζήλο και συνέπεια. Ρίζωσα στο μικρό χωριό της Χαλκιδικής που τώρα πια έγινε πόλη, και οι Πολυγυρινοί έγιναν συγγενείς μου.
Από την καλλιτεχνική αυτή κυψέλη πέρασε ένας μεγάλος αριθμό μαθητών, που σε κάποιους η τέχνη έγινε επάγγελμα και σε κάποιους άλλους παρέμεινε χόμπι αγαπημένο.
Τα μικρά παιδάκια του 1988 μεγάλωσαν, έκαναν οικογένεια με δικά τους παιδιά, που τα έφερναν κι αυτά αργότερα για να μάθουν να ζωγραφίζουν να ακούσουν τρυφερά παραμύθια με νάνους, μάγισσες, χρωματιστά χωριά και χαρούμενους ανθρώπους.
Είμαι ευγνώμων στο Θεό και τον ευχαριστώ για όλο αυτό το μαγικό ταξίδι που έζησα μέχρι το 2018 που άφησα τη σκυτάλη. Ευχαριστήσω θερμά όλους τους γονείς που μου εμπιστεύθηκαν τα παιδιά τους, τους μαθητές και μαθήτριές μου ευχαριστώ θερμά, γιατί βοήθησαν να κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα.
Καίτη Ζγέμπα
Στιγμές με τους μαθητές μου
