Το fresco είναι η ζωγραφική επάνω σε νωπό σοβά, γι’ αυτό ονομάζεται και νωπογραφία.
Είναι τεχνική που χρησιμοποιούσαν οι παλαιοί βυζαντινοί αγιογράφοι, ενώ στα χρόνια μας έχει σχεδόν εκλείψει.
H τοιχογραφία συνδέεται άμεσα με την αρχιτεκτονική και την ιστορία κάθε τόπου.
Η άνθηση της τοιχογραφίας ήταν συνάρτηση οικονομικού πλούτου.
H τεχνική της νωπογραφίας ονομάζεται και fresco, γιατί πρόκειται για ζωγραφική με ασβεστοχρώματα πάνω σε υγρό και νωπό κονίαμα. Κατά την τεχνική αυτή απλώνεται στην επιφάνεια, χρωστική ουσία σε μορφή σκόνης .
Δεν επιδέχεται λάθη, γιατί το χρώμα διεισδύει στον υγρό σοβά και ότι ζωγραφίζουμε δεν μπορεί να σβηστεί.
Η τεχνική του fresco είναι πολύ επίπονη και δεν άφηνε περιθώριο καθυστέρησης.
Το έργο απαιτεί ταχύτητα, άρα καλλιτεχνική δεξιότητα, σταθερότητα και ακρίβεια στο σχέδιο και στο πλάσιμο.
